روش حمایت از طرح های کارآفرینی

چند روز پیش با فردی  ملاقات داشتم که به دنبال طرحی کار آفرینانه به دنبال راه اندازی کسب و کاری در حوزه گردش گری با  محور توانمند سازی بانوان تحت پوشش  کمیته امداد  بود

 کلیات طرح مذکور  ایجاد شبکه  تاکسی گردش گردی  با استفاده از خودروهای پاک  و استفاده از بانوان تحت پوشش کمیته امداد به عنوان راننده بود. طرح مذکور با استقبال زیاد  مسئولین کمیته امداد موجه شده است و قول حمایت از طرح  از سوی نهاد های مختلف حمایتی به  سمت این کار آفرین سرآزیر شده است .

آشکار است که  منفعت حاصل از این طرح بسیار فراتر از  یک  یا دو  گروه  می باشد . با نگاه اولیه  مزایایی همچون ، کاهش هزینه های کمیته امداد و کاهش افراد تحت حمایت  از طریق توانمند سازی افراد ،   کاهش آسیب های اجتماعی  ناشی از فقر  ، کاهش آلودگی هوا ، نوسازی و ارتقاء کیفیت  ناوگان تاکسی رانی ، ارتقاء وجه عمومی و ارتقاء خدمات گردش گری و ...  را می توان  برشمرد .

 در فاز اجرا چه اتفاقی می افتد. کار آفرین تصمیم میگیرد که با طرح موضوع و اخذ تسهیلات تعهد شده! از سوی کمیته امداد اقدام به خرید  تعدادی خودرو و  استخدام رانندگان از بانوان تحت حمایت کمیته امداد نماید . درخواست  صادر میشود و در کمال تعجب کمیته امداد به کار آفرین میگوید در مرحله اول خودرو را  خریداری و اماده تحویل کن و در زمان واگذاری این تسهیلات به افراد واجد شرایط پرداخت خواهد شد.

شرکت مذکور در اولین گام با چالش تامین مالی گسترده ای مواجه میشود . این مسائل فارغ از موانع و مشکلاتی است که کارآفرین در مراحل ثبت  و اخذ مجوز های  تاسیس شرکت  با آن مواجه است .بدیهی است خریداری خودرو  و آماده سازی آن  در تیراژ حداقلی که مورد انتظار نهاد های ناظر گردشگری برای صدور مجوز است  نیاز به سرمایه ای عظیم دارد.

 در عین وجود  انواع و اقسام قوانین و مقررات و نهادهای مختلفی که در  جهت توسعه اشتغال ، حمایت از کار آفرینی  و بودجه های مختلفی  که توسط دولت به این سرفصل تخصیص می یابد ، آشفتگی و  اعمال سلیقه های مختلف در تخصیص بودجه ها  و چالشهای متعدد در مسیر راه اندازی کسب و کار های جدید ، موجب سردرگمی  و سرخوردگی کارآفرینان می گردد.

به عنوان مثال صندوق توسعه کار آفرینی امید که به عنوان نهاد حمایتی از توسعه کارآفرینی توسط دولت تعیین شده  را مورد واکاوی قراردهیم.

 آیا صاحبان ایده و علاقه مندان به راه اندازی کسب و کار  به درستی از وجود این سازمان با خبر هستند و آیا اصولا می دانند که این سازمان به چه شکل و چه نوعی از طرح های کار آفرینی  و به ویژه در چه مرحله ای  از کسب و کار  حمایت می کند. آیا در تشخیص  و تصویب طرح ها ملاک و روش مشخصی وجود دارد و یا اعمال سلیقه فردی در این حوزه حاکم است؟

آیا در روشهای ارزیابی و تصویب طرح ها  سنخیتی با فرصتها  و زمینه های  کسب و کار مورد نیاز جامعه  وجود دارد ؟

 آیا هماهنگی  و اطلاعات لازم از مسیر ایجاد کسب و کار جدید  در بین خود مسئولین وجود دارد  که در هنگام مواجهه با اینگونه طرح ها آن را به کانال درست  هدایت کنند.

با اطلاعاتی که  در جلسه با کار آفرین  مذکور داشتم ، متوجه شدم  هر نهادی ساز خود را کوک می کند و اصولا هیچ کدام   حداقل آشنایی با قوانین و مقرارات  حتی مرتبط با حوزه خود را نداشته اند.  به نظر می رسد  از هم گسیختگی قوانین و مقررات و عدم هماهنگی بین نهاد ها و متولیان حوزه کسب و کار ، موجب تشدید این موانع و شکست بخش زیادی از ایده ها و تفکراتی است که میتواند در صورت هدایت صحیح زمینه ساز تحولی بزرگ در جامعه گردد